Stanie na rękach. Nauka stania na rękach.
Jeżeliby sięgnąć do podręcznika od gimnastyki w jednej z pierwszych linijek tekstu odnaleźlibyśmy takie stwierdzenie: „stanie na rękach polega na utrzymaniu ciała w pozycji pionowej głową w dół, podczas gdy ciężar ciała znajduje się na opartych o podłoże wyprostowanych rękach”.
Naukę rozpoczynamy od bardzo dokładnej rozgrzewki wg. zasady od góry do dołu. Pamiętajmy, że element ten bardzo mocno obciąża obręcz barkową, łokcie oraz nadgarstki, w bezpośrednim zagrożeniu urazem znajduje się też odcinek szyjny kręgosłupa, dlatego właśnie na tych miejscach powinniśmy się najbardziej skoncentrować w trakcje przeprowadzania rozgrzewki.
Elementem niezbędnym do nauczania stania na rękach jest opanowanie w stopniu dobrym bądź bardzo dobrym takich ćwiczeń jak przewroty w przód i w tył czy stanie na głowie. Jeżeli wspomniane ćwiczenia nie stanowią już dla nas problemu, możemy rozpocząć naukę stania na rękach.
Stanie na rękach możemy wykonać na trzy sposoby:
1. odbiciem z jednej i zamachem drugiej nogi
2. odbiciem obunóż
3. siłą
Idąc dalej za podręcznikiem odnajdujemy następujący opis techniki jak wykonać stanie na rękach:
Z uniku podpartego na lewej nodze, zamachem prawą i odbiciem lewą nogą, wychylając barki w przód tak, aby znalazły się poza punktem podparcia rąk, wykonuje się stanie. Głowa uniesiona. W fazie dochodzenia nóg do pionu następuje cofnięcie barków, z jednoczesnym ustabilizowaniem bioder i środka ciężkości na linii pionowej z złączeniem nóg.
Najczęstsze błędy:
– niewłaściwe ustawienie rąk
– nieprawidłowy zamach i odbicie
– brak ustawienia tułowia, barków i nóg w jednej linii
Metodyka nauczania:
- W klęku podpartym wychylenie barków w przód.
- To samo, lecz z przysiadu podpartego.
- Z przysiadu podpartego unoszenie bioder w górę odbiciem obunóż.
- Z uniku podpartego wymachy prostej nogi w górę w tył.
- To samo, lecz ze zmianą nóg.
- Z przysiadu podpartego tyłem do drabinki – wejście nogami po szczeblach aż do stania na rękach, tą samą drogą powrót.
- Z uniku podpartego przy pomocy współćwiczącego.
- Z uniku podpartego – przy drabinkach z ochroną współćwiczącego.
- To samo bez ochrony.
- To samo stanie tylko z próbą oderwania nóg od drabinek i samodzielną próbą stania.
- Z uniku podpartego sanie na rękach z przytrzymaniem przez współćwiczącego.. Próby samodzielnego stania.
- Opuszki palców jak najbliżej ściany. Stanie z oparciem całego ciała o ścianę.
Pomoc i ochrona
Pamiętajmy, że bardzo ważną rolę w nauczaniu stania na rękach pełni pomoc i asekuracja. Ćwiczący musi się czuć pewni i bezpiecznie, gdyż mały błąd może skończyć się poważną kontuzją.