fbpx

Stanie na rękach.

stanie na rękach

Stanie na rękach. Nauka stania na rękach.

Jeżeliby sięgnąć do podręcznika od gimnastyki w jednej z pierwszych linijek tekstu odnaleźlibyśmy takie stwierdzenie: „stanie na rękach polega na utrzymaniu ciała w pozycji pionowej głową w dół, podczas gdy ciężar ciała znajduje się na opartych o podłoże wyprostowanych rękach”.

Naukę rozpoczynamy od bardzo dokładnej rozgrzewki wg. zasady od góry do dołu. Pamiętajmy, że element ten bardzo mocno obciąża obręcz barkową, łokcie oraz nadgarstki, w bezpośrednim zagrożeniu urazem znajduje się też odcinek szyjny kręgosłupa, dlatego właśnie na tych miejscach powinniśmy się najbardziej skoncentrować w trakcje przeprowadzania rozgrzewki.

Elementem niezbędnym do nauczania stania na rękach jest opanowanie w stopniu dobrym bądź bardzo dobrym takich ćwiczeń jak przewroty w przód i w tył czy stanie na głowie. Jeżeli wspomniane ćwiczenia nie stanowią już dla nas problemu, możemy rozpocząć naukę stania na rękach.

Stanie na rękach możemy wykonać na trzy sposoby:

1. odbiciem z jednej i zamachem drugiej nogi

2. odbiciem obunóż

3. siłą

Idąc dalej za podręcznikiem odnajdujemy następujący opis techniki jak wykonać stanie na rękach:

Z uniku podpartego na lewej nodze, zamachem prawą i odbiciem lewą nogą, wychylając barki w przód tak, aby znalazły się poza punktem podparcia rąk, wykonuje się stanie. Głowa uniesiona. W fazie dochodzenia nóg do pionu następuje cofnięcie barków, z jednoczesnym ustabilizowaniem bioder i środka ciężkości na linii pionowej z złączeniem nóg.

Najczęstsze błędy:

– niewłaściwe ustawienie rąk

– nieprawidłowy zamach i odbicie

– brak ustawienia tułowia, barków i nóg w jednej linii

Metodyka nauczania:
  1. W klęku podpartym wychylenie barków w przód.
  2. To samo, lecz z przysiadu podpartego.
  3. Z przysiadu podpartego unoszenie bioder w górę odbiciem obunóż.
  4. Z uniku podpartego wymachy prostej nogi w górę w tył.
  5. To samo, lecz ze zmianą nóg.
  6. Z przysiadu podpartego tyłem do drabinki – wejście nogami po szczeblach aż do stania na rękach, tą samą drogą powrót.
  7. Z uniku podpartego przy pomocy współćwiczącego.
  8. Z uniku podpartego – przy drabinkach z ochroną współćwiczącego.
  9. To samo bez ochrony.
  10. To samo stanie tylko z próbą oderwania nóg od drabinek i samodzielną próbą stania.
  11. Z uniku podpartego sanie na rękach z przytrzymaniem przez współćwiczącego.. Próby samodzielnego stania.
  12. Opuszki palców jak najbliżej ściany. Stanie z oparciem całego ciała o ścianę.
Pomoc i ochrona

Pamiętajmy, że bardzo ważną rolę w nauczaniu stania na rękach pełni pomoc i asekuracja. Ćwiczący musi się czuć pewni i bezpiecznie, gdyż mały błąd może skończyć się poważną kontuzją.

Stanie na głowie – NAUKA

„Pompka 90 stopni” – NAUKA